Άλκης Αλκαίος: «Ένα αγύριστο κεφάλι»
Το βιβλίο του συνθέτη και ερμηνευτή Μίλτου Πασχαλίδη με τίτλο «Αγύριστο κεφάλι. Ο Άλκης Αλκαίος που γνώρισα», παρουσιάζεται απόψε στις 20.30 στο βιβλιοπωλείο Ιανός (Σταδίου 24), υποθέτουμε μετά μουσικής. Η έκδοση περιλαμβάνει το cd «Καλοκαίρι στην Αμοργό (και άλλες ιστορίες)» (στίχοι: Άλκης Αλκαίος μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης).O Aλκαίος είναι μοναδική περίπτωση. Όχι μόνο για τους αξεπέραστους στίχους του (πολλοί τον λένε ποιητή, και δίκαια) αλλά και για το σπάνιο ήθος του. Η ζωή και το έργο του δείχνουν ότι «γενιά του Πολυτεχνείου» δεν είναι μόνο οι μαριοδαμανάκηδες και οι μιμηανδρουλάκηδες.
Παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο:
«Ο Άλκης ήταν ένα θηρίο σε κλουβί. Μόνο που το κλουβί ήταν το σώμα του. Απλώς δεν ήθελε να είναι θηρίο σε ζωολογικό κήπο. Δεν καταδεχόταν να τον ταΐζουν οι περαστικοί. Θα προτιμούσε να πεθάνει από ασιτία. Γι αυτό έμεινε κλεισμένος μέσα, αλλά πάντα με τα παράθυρα ανοιχτά. Στις πορείες ήταν μαζί μας. Στις συναυλίες αλληλεγγύης δίπλα μας. Είναι σύνθημα στα πανό μας. Είναι τραγούδι στα χείλη μας.
Χαίρομαι που δεν ήταν εδώ στις 11 Ιούνη 2013, χαίρομαι που δεν είδε το εν ψυχρώ κλείσιμο της ΕΡΤ, χαίρομαι που δεν έμαθε την εν ψυχρώ δολοφονία του Παύλου Φύσσα από το χέρι πληρωμένου από φασίστες δολοφόνου, εκείνος που έμεινε μια ζωή σακατεμένος από φασίστες.
Χαίρομαι που, στο ζόφο που ζούμε, δεν είναι ακόμα κλεισμένος στο σπίτι του να σιχτιρίζει τη μοίρα που τον κράτησε αλυσοδεμένο σε μια καρέκλα για τριάντα χρόνια και δεν μπορεί να βγει στο δρόμο να ουρλιάξει μόνος του, να κάνει μια μεγαλειώδη διαδήλωση του ενός, να μας πάρει από το χέρι, να μας οπλίσει το χέρι με τις χειροβομβίδες λέξεις του. Δεν θα το άντεχε. Δε θα μας άντεχε. Έτσι παρατημένους. Έτσι νικημένους.
Υπάρχει όμως και κάτι που με παρηγορεί και με γεμίζει ανυπομονησία. Ο Άλκης άφησε πολύ ανέκδοτο υλικό πίσω του. Να περιμένετε κι άλλα τραγούδια του. Μέχρι τότε, όποτε το έχετε ανάγκη, όποτε το έχουμε ανάγκη, ο Άλκης θα είναι εκεί. Συντροφιά μας. Με τα παιδιά του, τα ένοπλα στιχάκια του. Στέγη και τροφή».
(Σημείωση: Ο Αλκαίος είχε σοβαρά πρβλήματα υγείας που τον κρατούσαν καθηλωμένο στο σπίτι και τα οποία οφείλονταν στα βασανιστήρια που είχε υποστεί στα χρόνια της δικτατορίας.)