Τι δεν απάντησε στη διακαναλική ο Τσίπρας
Η συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χτες ο Αλέξης Τσίπρας δυσκόλεψε τους αρχισυντάκτες και τους δημοσιογράφους που έψαχναν τον κεντρικό τίτλο για το άρθρο τους. Λίγες και αόριστες στην αχλύ της διαπραγμάτευσης οι συγκεκριμένες εξαγγελίες, ακόμη περισσότερα τα αναπάντητα ερωτήματα ή αλλιώς αυτά που δεν τέθηκαν από κανένα.
Οκτώ φορές επανέλαβε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ τη φράση «αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τη διακυβέρνηση της χώρας» στην εισηγητική του ομιλία. Όμως δεν διευκρίνισε τον ορίζοντα των μετεκλογικών συνεργασιών: Μπορεί να δήλωσε αντίθετος στις «κυβερνήσεις οικουμενικού αχταρμά«, αλλά μίλησε για «κυβέρνηση με πυρήνα την Αριστερά». Επίσης, τόνισε με έμφαση ότι «ο τόπος πρέπει να έχει κυβέρνηση στις 18 Ιουνίου και όχι στις 19», ενώ προσανατολίζεται σε «συνεργασίες κυρίως με τις δυνάμεις της Αριστεράς». Αυτό λοιπόν που δεν ξεκαθάρισε είναι αν θα δεχτεί ή όχι τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ σε ενδεχόμενη κυβέρνηση συνεργασίας. Θα είναι άραγε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ-ΠΑΣΟΚ «κυβέρνηση οικουμενικού αχταρμά» ή μήπως θα είναι «κυβέρνηση με πυρήνα την Αριστερά»;
Ακόμα, ο Αλέξης Τσίπρας δεν ανέλυσε το «σχέδιο Β». Δίνοντας την απόλυτη προτεραιότητα στην παραμονή της χώρας στο ευρώ και την ΕΕ, προσπέρασε και πάλι τον τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστεί μια κυβέρνηση της Αριστεράς, τόσο το ενδεχόμενο μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας όσο και την πιθανότητα αποβολής της χώρας από το ευρώ. Όπως τόνισε σε πρόσφατη ομιλία του ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου, «ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει την εντύπωση κάποιου που οδεύει προς την εξουσία σαν να πηγαίνει σε πικ νικ, ανοίγοντας το σεντόνι στη σκεπή της πυριτιδαποθήκης«. Όταν κλήθηκε να απαντήσει σε σχετική ερώτηση από το ραδιοσταθμό 9,84, η θέση του ήταν «μη μας ζητάτε να αποκαλύψουμε τα όπλα της διαπραγμάτευσης προκαταβολικά». Δηλαδή έχουμε σχέδιο αλλά δεν το αποκαλύπτουμε για να μην εξουδετερώσουμε το επιχείρημά μας. Γεγονός είναι πάντως, ότι επί πολύ μεγάλο διάστημα τόσο ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας όσο και πολλά στελέχη του μιλούσαν περί της στάσης πληρωμών του δημοσίου χρέους, για την τριετή αναστολή πληρωμών ή αλλιώς το μορατόριουμ κ.λπ. κάτι που δεν αναφέρθηκε ούτε μια φορά στο Ζάππειο. Να είναι αυτό το κρυφό όπλο της Κουμονδούρου ή αλλιώς πρόκειται για μία ακόμη υπεκφυγή και αναδίπλωση από τις παλιές ριζοσπαστικές θέσεις; Συναφή ερωτήματα προκάλεσε και η αναφορά της Ισπανίας και του μηχανισμού δανειοδότησής της «χωρίς Μνημόνιο» όπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας ως παράδειγμα και για τη χώρα μας.
Το mao.gr ρώτησε αν σκοπεύει μια μελλοντική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να καταργήσει τις προκλητικές (περίπου 60) φοροαπαλλαγές που απολαμβάνει το εφοπλιστικό κεφάλαιο στην Ελλάδα με νόμο του 1975. Η απάντηση είναι ενδεικτική της όλης στάσης του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ: Θα επιδιώξουν «συνεννόηση και συμφωνία» γιατί οι εφοπλιστές δεν είναι «αδιάφοροι ή αναίσθητοι». Κι αν δεν ανταποκριθούν οι εφοπλιστές στο «πατριωτικό καθήκον» που θα τους αναθέσει ο Αλέξης Τσίπρας; «Εάν δεν το κάνουν και δεν καταλήξουμε σε προγραμματική συμφωνία, θα ψάξουμε να βρούμε κάθε τρόπο». Έτσι αόριστα.
Επίσης, ο Αλέξης Τσίπρας δεν απάντησε σε ερωτήσεις από το Βήμα που είχε δύο εκπροσώπους του στο Ζάππειο (Βήμα FM και Βήμα της Κυριακής). Ο χειρισμός αυτός από τον εκπρόσωπο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Πάνο Σκουρλέτη έδωσε αφορμή για ένα χολερικό σχόλιο στην ιστοσελίδα του Βήματος που αποδεικνύει αν μη τι άλλο, ότι σε ένα τουλάχιστον βαθμό, οι σπόντες για σύγκρουση με τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ δεν μένουν μόνο σε φραστικό επίπεδο.