Στρατόπεδα συγκέντρωσης:Βαθύτερος στόχος η αλλαγή της προεκλογικής ατζέντας
Ότι πιο φρικτό και αρρωστημένο ακούσαμε τις τελευταίες μέρες ήταν η εισήγηση Χρυσοχοϊδη για την δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης για τους μετανάστες. Τις τελευταίες μέρες η επικαιρότητα μονοπωλείται από απειλές για στρατόπεδα συγκέντρωσης, πραξικοπήματα, αστυνομικά μέτρα και στρατιωτικούς νόμους (χαρακτηριστική των προθέσεων η συζήτηση στην Ανατροπή του Γιάννη Πρετεντέρη χθες Δευτέρα με καλεσμένους Πλεύρη, Βορίδη και Χρυσοϊδη) .
Το σχέδιο ωστόσο που κρύβεται πίσω από την αναγγελία αυτών των ανίερων σχεδίων ένα μήνα πριν τις εκλογές πέρα από την τρομοκράτηση των ψηφοφόρων είναι βαθύτερο.
Πάμε στις προηγούμενες εκλογές. Ιούνης του 2009. Ο Κ. Καραμανλής λίγο πριν τις πρόωρες εκλογές εξαγγέλλει εκατοντάδες επιχειρήσεις-σκούπα και τη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών. Σας θυμίζει τίποτα;
Αποκαλυπτικό το απόσπασμα από το άρθρο του Πέτρου Παπακωνσταντίνου από τα τέλη του Ιούνη του 2009 με τίτλο «η Αριστερά απέναντι στην «ατζέντα Καρατζαφέρη». Αν αλλάξεις τον Καρατζαφέρη με τη Χρυσή Αυγή και τους Οικολόγους Πράσινους με τη ΔΗΜΑΡ είναι σαν να μην άλλαξε μια μέρα για κάποια πράγματα. Φυσικά από τότε τα πάντα άλλαξαν για τους εργαζόμενους. (Οι υπογραμμίσεις δικές μας). Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι τα φρικτά αυτά σχέδια είναι ψεύτικα. Απλά η αντιμετώπισή και η ματαίωση τους πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι μιας συνολικής πολιτικής πρότασης που σήμερα δεν υπάρχει. Να μετατοπίσει το λαϊκό κίνημα αντίστασης το πεδίο της αντιπαράθεσης στο δικό της γήπεδο όπως σημειώνεται εύστοχα στο κείμενο.
Οι αποφασιστικές πολιτικές μάχες των επόμενων μηνών και μέχρι τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν στο δεξιό τμήμα του φάσματος, πάνω στα προσφιλή θέματα της ακροδεξιάς: μετανάστευση, ασφάλεια, αστυνόμευση. Αυτό αποφάνθηκαν εν χορώ τα μεγάλα συγκροτήματα της ενημέρωσης την επόμενη των ερυωεκλογών, σ’αυτό συμμορφώθηκε, σαν έτοιμος από καιρό, ο Κ. Καραμανλής, εξαγγέλοντας στρατόπεδα συγκέντρωσης και επιχειρήσεις-σκούπα.
Ωστόσο σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που έγιναν το περασμένο μήνα, το ζήτημα της μετανάστευσης αποτελεί μόλις την όγδοη προτεραιότητα των ψηφοφόρων πίσω από την ανεργία, την ακρίβεια, την υγεία, την παιδεία, κ.α, ενώ ακόμη και για τους ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ μετά βιας καταλαμβάνει την τέταρτη θέση. Όσο για την εγκληματικότητα, αποτελεί την Πέμπτη προτεραιότητα της κοινής γνώμης. Αν κάποιοι αγωνίστηκαν για να επιβληθεί η λεγόμενη «ατζέντα Καρατζαφέρη» στη δημόσια ζωή, αυτοί ήταν η πλειονότητα των συγκροτημάτων του Τύπου, με τις καθημερινές ομοβροντίες τους στα ζητήματα «νόμου και τάξης» από την έκρηξη του Δεκέμβρη και μετά.
Μια δεύτερη μορφή χειραγώγησης ήταν η σκανδαλώδης μεγένθυνση της πολιτικής «φούσκας» που λέγεται Οικολόγοι Πράσινοι. Επί δύο μήνες, οι περισσότερες δημοσκοπήσεις τους έφερναν στην Τρίτη θέση, με εξωπραγματικά ποσοστά της τάξης του 7% έως και 9%. Γενικά οι κυρίαρχοι ιδεολογικοί μηχανισμοί πρόβαλαν δύο ιδέες ως νόμιμες απαντήσεις στη χειρότερη καπιταλιστική κρίση των τελευταίων 80 χρόνων: την ασφάλεια, για τα πληβειακά στρώματα και την οικολογία, για τα μεσαία. Αντίθετα, κατακεραυνώθηκε ως εξωπραγματική οποιαδήποτε πολιτική πρόταση αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου προς όφελος των εργαζομένων –θεμέλιο μιας αριστερής απάντησης στην κρίση. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, πως θα πρέπει άραγε να αντιδράσουν οι μαχόμενες αριστερές δυνάμεις στην προσπάθεια λεπενοποίησης της δημόσιας ζωής;
Το πρώτο που θα πρέπει να προσέξουμε είναι να μην πέσουμε στην παγίδα των αντιπάλων μας: Να μη συμβάλουμε στη διαμόρφωση ενός σκηνικού του τύπου «ακροδεξιοί και αγανακτισμένοι νοικοκυραίοι εναντίον ακροαριστερών και λαθρομεταναστών». Τα βασικά μας πυρά πρέπει να συνεχίσουν να κατευθύνονται εναντίον του νεοφιλελεύθερου, παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και των βασικών πολιτικών εκφραστών του, της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς. Η ακροδεξιά έχει βεβαίως τη σημασία της, όχι τόσο ως άμεση απειλή φασιστικής εκτροπής, όσο ως «λαγός» που παρασύρει όλο το πολιτικό σύστημα προς τα δεξιά: Ο Καραμανλής τρέχει πίσω από τον Καρατζαφέρη και ο Παπανδρέου πίσω από τον Καραμανλή.
Το σημαντικότερο είναι να μετατοπίσει η Αριστερά το πεδίο της αντιπαράθεσης στο δικό της γήπεδο: Στην ασφάλεια του εργαζόμενου, όχι ως αστυνομικό, αλλά ως οικονομικό- κοινωνικό ζήτημα. Σταθερή δουλειά, ενάντια στην ανεργία, τις απολύσεις και την προσωρινή απασχόληση, επαρκή κοινωνική ασφάλιση για όλους, αξιοπρεπείς μισθούς με ριζοσπαστική αναδιανομή εισοδήματος.
To κείμενο του Π.Π αποτελεί αναδημοσίευση από την εφημερίδα Πριν 21/06/2009, οι αρχικές παρατηρήσεις και το συμπέρασμα της διεύθυνσης της σελίδας