Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών: Ο θυμός να γίνει πολιτική!
Μιλάνε για την οικονομική κρίση, ως να είναι μία ίωση. Ψεύδονται ασύστολα, κρύβουν ότι ο καπιταλισμός -κάθε φορά- γεννά βαθύτερες και εντονότερες κρίσεις.
Μια χούφτα εταιρείες ελέγχουν και κυριεύουν τον κόσμο.
Σε όποιο σημείο του πλανήτη κι αν κοιτάξεις, αιμοδιψή αρπακτικά συμπιέζουν και εξαθλιώνουν λαούς.
Μετά την Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη προαναγγέλλουν νέους πολέμους, επαναποικιοποιούν κράτη, σπέρνουν οδύνη. Ταυτόχρονα, συναθροίζονται μαζί με τις πολιτικές τους ορντινάτσες στα Γιουρογκρούπ των Βρυξελλών, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή σε συναντήσεις Κεντρικών Τραπεζών και χαράσσουν πολιτική για την αντιμετώπιση της φτώχειας, του σεξουαλικού δουλεμπορίου γυναικών και παιδιών, της ανεργίας !
Εμάς δεν μας εξαπατούν.
Διεθνης αλληλεγγυη
των γυναικων της βασης
εναντια στη βαρβαροτητα του καπιταλισμου
Η ανεργία έχει κατεξοχήν πρόσωπο γένους θηλυκού. Πρωτιά στα ποσοστά, πρωτιά στις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, πρωτιά και στις επιλογές των εργοδοτών για τη λίστα των απολύσεων. Tα επόμενα θύματα της προπαγάνδας τους είναι οι γυναίκες που «κλέβουν» τις θέσεις των ανέργων αντρών. Βίαια προωθείται η επιστροφή των γυναικών στην κουζίνα. Βαθαίνει ακόμη περισσότερο ο σεξισμός και η ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Εμπαίζουν τις άνεργες, πουλώντας τους μάταιες ελπίδες για θέσεις εργασίας με μισθούς πείνας, είτε μέσα από τις επενδύσεις των ξένων και ντόπιων καπιταλιστών ή μέσω προγραμμάτων του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ) ή των πεντάμηνων προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας με αφεντικό τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Καλλιεργούν αυταπάτες στις νέες ότι θα πετύχουν, ακολουθώντας τον ατομικό δρόμο στην αγορά των ευκαιριών.
Τα ελάχιστα ψήγματα κοινωνικής πολιτικής ανατρέπονται, αντικαθίστανται με το ατομικό κοινωνικό «επιχειρείν», τη λεγόμενη κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία.
Η αφανής εργασία των γυναικών, η κλεμμένη εργασία των γυναικών στήριξε τα κράτη πρόνοιας. Την αφανή-απλήρωτη-αδήλωτη-ακαταμέτρητη εργασία των γυναικών τη βαφτίζουν «κοινωνική οικονομία», την επιχειρηματοποιούν σε ατομικό επίπεδο κι έτσι γλυτώνουν ποσοστά ανεργίας των γυναικών, αλλά κυρίως επαναφέρουν τη γυναίκα στο φυλετικό – πατριαρχικό ρόλο της.
Η κατεύθυνση έχει αποφασιστεί προ πολλού, στη διάσκεψη των υπουργών κοινωνικής πολιτικής του ΟΟΣΑ (Ιούνιος 1998). Σε εκείνη τη διάσκεψη καθορίστηκε ότι «αντί του κράτους που χορηγεί κοινωνικές παροχές ,φτιάχνουμε το κράτος που ρυθμίζει το κοινωνικό περιβάλλον» με στόχο να εξαφανίσουν οποιαδήποτε δημόσια δαπάνη υπέρ των εργαζομένων, των ανέργων, των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
Πρώτα διαλύονται οι όποιες δομές πρόνοιας υφίστανται, καταργούνται επιδόματα, κλείνουν παιδικοί σταθμοί, στέλνουν τις κυοφορούσες να γεννήσουν στα σπίτια τους, με ότι αυτό συνεπάγεται, καταποντίζονται τα μεροκάματα, οι συντάξεις, οι μισθοί και στη συνέχεια η φτώχεια γίνεται το όχημα για τις νέες « κοινωνικές επιχειρήσεις».
Στην αρχή οι νέες « κοινωνικές επιχειρήσεις», παρουσιάζονται με το περίβλημα της «κοινωνικότητας» και της «αλληλεγγύης» και στη συνέχεια θα αφομοιωθούν από τα τρωκτικά των πολυεθνικών αλυσίδων.
Ενοτητα και αλληλεγγυη
εργαζομενων, ανεργων και μεταναστριων γυναικων
για την ανατροπη της πολιτικης,
που ρημαζει τις ζωες μας
Να μην έχουμε αυταπάτες, το μακρύ χέρι της πλουτοκρατίας αγγίζει το μαλακό υπογάστριο της κοινωνίας, τις γυναίκες. Τις βαφτίζει «επιχειρηματίες» προσφέροντάς τους ψίχουλα, τις βάζει να εκτελούν και να αναπαράγουν αυτά, που επί αιώνες προσφέρουν αφειδώς και εντελώς δωρεάν σε όλα τα εκμεταλλευτικά συστήματα. Σκούπισμα, μαγείρεμα, μπάλωμα, φύλαξη παιδιών και γέρων.
Επιπλέον, οι εργαζόμενες , οι άνεργες, οι μετανάστριες γυναίκες, βιώνουμε και τη διατίμηση των σωμάτων μας.
Το εργασιακό μας μέλλον, προδιαγράφεται με επαγγελματικό προσανατολισμό στη βιομηχανία του sex ,στη βιομηχανία διαχείρισης της φτώχειας, στις οικιακές εργασίες.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στον κανιβαλισμό του καπιταλισμού, που θεωρεί τη φτώχεια ενδογενή ανεργία του συστήματος.
Διεκδικούμε ασφαλή, ασφαλισμένη και πλήρη εργασία για όλες τις γυναίκες.
Βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση, οι κυανόκρανοι του διεθνούς κεφαλαίου μας εκτελούν με δόσεις.
Τα υποσιτισμένα και κουρασμένα παιδιά που αδυνατούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους, οι νέοι που πεθαίνουν από διοξείδιο του άνθρακα στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν, οι πολτοποιημένοι επαίτες μέσα στο σωρό των σκουπιδιών, οι δολοφονημένοι αλλοδαποί από φαλαγγίτες, θεωρούνται παράπλευρες απώλειες.
Παράπλευρες απώλειες και οι αλλοδαπές γυναίκες, που ξεριζώθηκαν από τη γη τους με τη βία, εξαιτίας πολεμικών εκκαθαρίσεων, που εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, επειδή τα γεωστρατηγικά συμφέροντα των ιμπεριαλιστών ταυτίζονται με την αυλή τους. Όσες γυναίκες έτυχε να γεννήσουν μακριά από την πατρίδα τους, εκτός του ότι ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες, οι ίδιες και τα παιδιά τους, βρίσκονται σ ΄ένα μόνιμο διωγμό. Κουρελόχαρτα οι Διεθνείς Συμβάσεις, τα παιδιά σε όλο τον κόσμο μόνο ΝΟΜΙΜΑ μπορούν να ζουν.
Αυτές τις γυναίκες και όλους τους ανθρώπους της εσχατιάς, χρησιμοποιούν παράλληλες εξουσίες όπως η εκκλησία, ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί, κεφαλαιοκράτες, για να φιλανθρωπεύονται.
Ο δίκαιος αγώνας μας είναι ένας, στοχεύει στην απελευθέρωση και την αυτοδιάθεση της γυναίκας. Κάθε γυναίκα δικαιούται να ζει ελεύθερη.
Ο εξατομικευμένος αγώνας δεν οδηγεί παρά μόνο στην αποτυχία, στην παραίτηση και στον κατακερματισμό της δύναμής μας.
Ας συστρατευτούμε μέσα στη διεκδίκηση.
Ο θυμός μας ας γίνει πολιτική. Προχωράμε με αποφασιστικό βήμα.
Σταματάμε να έχουμε ανοχή στα όσα μας συμβαίνουν.
Η δύναμη μας είναι η ένωση μας και η αλληλεγγύη μας.
8 Μάρτη 2013
Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών