Το Αλτσχάιμερ πάει στον παράδεισο
Το Hogeweay, ένα χωριό 152 κατοίκων κοντά στο Άμστερνταμ, είναι το μοναδικό στο είδος του στην Ευρώπη, αφού κατοικείται αποκλειστικά από άτομα που πάσχουν από Αλτσχάιμερ και αποτελεί πρότυπο και παράδειγμα προς μίμηση. Και τούτο γιατί οι ασθενείς του, εκτός από υψηλής ποιότητας ιατρική φροντίδα, έχουν απόλυτη ελευθερία κινήσεων και προτιμήσεων. Μπορούν να πιουν καφέ πριν κοιμηθούν ή να φάνε σοκολάτες για πρωινό. Μπορούν να περπατήσουν στη βροχή χωρίς ομπρέλα, να βγουν το χειμώνα χωρίς παλτό ή με δύο πουλόβερ το καλοκαίρι. Μπορούν να περιπλανηθούν –μέσα στα όρια του χωριού- αλλά κάποιος θα τους φέρει πίσω. Μπορούν να ψωνίσουν στο σούπερ μάρκετ ακόμα και όταν έχουν ξεχάσει το πορτοφόλι τους ή να αγοράσουν 12 βαζάκια μαρμελάδα… και κάποιος θα πάει αργότερα σπίτι τους για να τα πάρει πίσω.
Σε κανένα οίκο ευγηρίας, σε κανένα άσυλο ανιάτων δεν επικρατούν τέτοιες ιδανικές συνθήκες. Οι γέροντες κατανέμονται ανά έξι σε κατοικίες με κοινόχρηστη κουζίνα, τραπεζαρία και σαλόνι, ενώ τα κτίρια δεν είναι ομοιόμορφα, αλλά τεσσάρων διαφορετικών αρχιτεκτονικών στυλ (ρουστίκ, αστικό, ινδονησιακό κ.ά.). Οι εξώπορτες των σπιτιών είναι πάντα ανοιχτές και ο καθένας μπορεί να μπει σε όποιο σπίτι θέλει… ακόμα και αν ξεχάσει πού βρίσκεται, κάποιος θα τον φέρει πίσω στο δικό του.
Ασφαλώς, το Ηοgeweay δεν είναι το βασίλειο της χαράς. Μπορεί έξι άτομα να ζουν κάτω από την ίδια στέγη, αλλά ο καθένας είναι μόνος του, αγνοεί ή μάλλον ξεχνά την παρουσία των άλλων αφού ο ασθενής ζει σε ένα διαρκές παρόν. Το κόστος της διαμονής είναι 5.000 ευρώ το μήνα, περίπου όσο στους οίκους ευγηρίας της χώρας, και καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία.
Θλίψη βαριά προκαλεί η σύγκριση με ό,τι τραβάνε οι «υγιείς» έλληνες γέροντες που ξεροσταλιάζουν στις ουρές του ΙΚΑ, που πρέπει να πληρώνουν προκαταβολικά τα φάρμακα και τις εξετάσεις τους, που η σύνταξη συχνά δεν φτάνει ούτε για το γιαουρτάκι τους. Όσο γι’ αυτούς που πάσχουν από Αλτσχάιμερ, η ζωή η δική τους και του συγγενή που τους φροντίζει (εφόσον υπάρχει τέτοιος συγγενής) γίνεται τυραννία. Πάλι καλά που ακόμα υπάρχουν κάποιες Γεωργιανές, Βουλγάρες, Μολδαβές που δεν αφήνουν τους έλληνες γέροντες να εξαθλιωθούν ολότελα… τουλάχιστον μέχρι να τις πιάσει ο μπόγιας του Χρυσοχοΐδη και να τις στείλει σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης.
M.T
Την είδηση την πρωτοείδαμε στο Der Spiegel από όπου και οι φωτογραφίες.