Τα κάλαντα της ΕΠΟΝ

Tα αγωνιστικά κάλαντα που τραγούδησαν οι νέοι της ΕΠΟΝ τις παραμονές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς του 1945, μέσα στις φλόγες των μαχών του Δεκέμβρη, όπως τα συγκράτησε ένας παλαίμαχος ΕΠΟΝίτης, ο Κώστας Ξένος, δημοσιεύει ο σημερινός Ριζοσπάστης.

Ο ίδιος ο Κώστας Ξένος υποδέχτηκε στο σπίτι του στον Άλιμο τους ΚΝίτες που είχαν πάει να του πουν τα κάλαντα της ΚΝΕ και τους αφηγήθηκε την πολύτιμη εμπειρία του. με μια συγκινητική και ενδιαφέρουσα μαρτυρία για τα αγωνιστικά κάλαντα της ΕΠΟΝ στην Αθήνα, 70 χρόνια πριν, μέσα στη φλόγα των μαχών του Δεκέμβρη του 1944:
Κάποιος από τους ΕΠΟΝίτες «έριξε την ιδέα να βγούμε να πούμε τα κάλαντα, να μαζέψουμε γλυκά και βιβλία για να τα πάμε στα νοσοκομεία Δαφνίου και Ελευσίνας που νοσηλεύονταν τραυματίες του ΕΛΑΣ και άμαχοι από τους καθημερινούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς. Δε θυμάμαι ποιος έφτιαξε τους στίχους και τους προσάρμοσε στο σκοπό, είχαν όμως επίκαιρο πνεύμα, ταιριαστό στην κατάσταση των ημερών και άρεσαν πολύ».
Οι στίχοι αυτοί είναι οι ακόλουθοι:

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
Λαοκρατία Λευτεριά
Στη χώρα μας θ’ ανθίσει
Και το φασισμό θα σβήσει

Αγιος Βασίλης έρχεται
Κι ο βασιλιάς δεν έρχεται
Να μείνει στην Αγγλία
Και ας φτιάξει εκεί δικτατορία

Ο Παπανδρέου ο χαλβάς
Λένε πως ντύθηκε τσολιάς
Και ζήτησε απ’ το Ράλλη
Τα τσαρούχια του να βάλει

Ερχεται ο Σκόμπυ ο τρυφερός
Του Ντούτσε διάδοχος σωστός
Απ’ τη Μεγάλη Βρετανία
Μα κωλώνει στα Χαυτεία

Κει πέρα βρίσκει τον ΕΛΑΣ
Του λέει «Σκόμπυ δεν περνάς»
Κι αυτός μαζεύει την ουρά του
Οπως μάζευε ο Ντούτσε τα φτερά του.

Δυστυχώς ο Σκόμπι πέρασε, όπως αργότερα πέρασαν οι Αμερικανοί διάδοχοί του. Όμως εκείνα τα κάλαντα εξακολουθούν να συγκινούν και να διδάσκουν… και φυσικά όχι μόνο τους κνίτες του Περισσού.

Απάντηση