Κύριο κόμμα του Μνημονίου τώρα η ΝΔ

Από την « πτώση των διαχωριστικών γραμμών» και το «σύγχρονο κοινωνικό κέντρο» του Κώστα Καραμανλή, η «νέα» Νέα Δημοκρατία μέσα σε δύο χρόνια έχει περάσει με γοργό και ευέλικτο βήμα από το λεγόμενο μεσαίο χώρο στον ακροδεξιό. Από την «ήπια προσαρμογή» στην πολιτική της «πυρηνικής βόμβας» στα εργατικά δικαιώματα. Από τον ψευδεπίγραφο «κοινωνικό φιλελευθερισμό» στο βούρκο του πιο απάνθρωπου νεοφιλελευθερισμού. Η πιο χαρακτηριστική μεταστροφή της μεταμοντέρνας Δεξιάς έγινε ωστόσο όταν μέσα σε μια νύχτα πέταξε την αντιμνημονιακή μάσκα και πήρε τη θέση του σημαντικότερου εκφραστή, του κύριου κόμματος του Μνημονίου. Και όλα αυτά πριν καν στηθούν οι κάλπες. Όλα αυτά δεν έχουν τόσο σχέση με το ακροδεξιό παρελθόν του Α. Σαμαρά στην Πολιτική Άνοιξη, αλλά με την αντιδραστική μετάλλαξη της αστικής δημοκρατίας όπως τη γνωρίσαμε και με την εντυπωσιακή δεξιά μετατόπιση ολόκληρου του πολιτικού συστήματος την ίδια στιγμή που ο κόσμος –με αντιφάσεις– στρέφεται προς τα αριστερά.

Σε πρώτο επίπεδο, η επίθεση Σαμαρά στην Αριστερά αποτελεί έναν αντιπερισπασμό, ώστε να αποσιωπηθεί ο νέος του ρόλος. Ο ηγέτης της ΝΔ έχει περάσει από το στάδιο του δήθεν «αναγκαίου κακού» και της «αναγκαστικής συναίνεσης», στην πιο ένθερμη δίχως καμία πλέον επιφύλαξη ανοιχτή υποστήριξη του Μνημονίου. Η ίδια η Άνγκελα Μέρκελ επιβράβευσε τη γενικότερη επιθετική – ενδοτική στάση και τις δηλώσεις της «αξιωματικής αντιπολίτευσης» με μια συνάντηση και μια φωτογραφία με τον αρχηγό της, ουσιαστικά με την έγκριση του Ράιχ για την ανάληψη της πρωθυπουργίας της Ελλάδας. Επιπλέον, ο Σαμαράς επιχειρεί να ξορκίσει τις επιθέσεις φιλίας που δέχεται από τον Α. Λοβέρδο και άλλα «πράσινα» στελέχη που ήδη μιλούν για απρόσκοπτη συνέχιση της τετράμηνης συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και μετά τις εκλογές, απλά με νέο πρωθυπουργό… Φυσικά, οι γελοίες δηλώσεις του Σαμαρά ότι τάχα «δεν θέλει ούτε να ακούει περί μετεκλογικής συγκυβέρνησης» με το ΠΑΣΟΚ με το οποίο ήδη συγκυβερνά είναι… της Χαλιμάς και αντιμετωπίστηκαν με πρωτοφανή ειρωνικά και δηλητηριώδη σχόλια από τον Tύπο. Η ΝΔ επιδιώκει να «λεηλατήσει» τα περίχωρα της δεξιάς πολυκατοικίας, επιχειρώντας να συσπειρώσει το διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό των πληττόμενων νοικοκυραίων που αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στην αποχή, το ΛΑΟΣ ή τη Χρυσή Αυγή, χωρίς μεγάλη επιτυχία μέχρι στιγμής. Ακόμα και η υπόσχεση Σαμαρά ότι θα πάρει πίσω όσους «διαγεγραμμένους» υπογράψουν δήλωση μετανοίας και ψηφίσουν τον εφαρμοστικό νόμο, συγκίνησε σε πρώτη φάση μόλις πέντε από τους 21 που δεν ψήφισαν τη νέα δανειακή σύμβαση, ανάμεσά τους ο Μ. Κεφαλογιάννης και ο Τ. Καρυπίδης.

Πάνω απ’όλα το πολιτικό επιτελείο της ΝΔ γνωρίζει ότι η ακραία αντιδραστική πολιτική, την οποία έχει ήδη δεσμευτεί ότι θα εφαρμόσει την επόμενη πενταετία, δεν υπάρχει περίπτωση να εφαρμοστεί αναίμακτα και προετοιμάζεται για τα σενάρια εφαρμογής δημοκρατικής εκτροπής και βίαιης καταστολής των αναπόφευκτων κοινωνικών εξεγέρσεων.