Eκτός από τον ιμπεριαλισμό, υπάρχει και η Τάλα
Η Τάλα και η Άννυ: δυο 4χρονα κοριτσάκια που ποτέ δεν θα παίξουν μαζί
Όλη η Ελλάδα είναι συγκλονισμένη από το φρικιαστικό τέλος της 4χρονης Άννυ. Όμως η σημερινή μέρα είναι μέρα ανείπωτης χαράς για ένα άλλο κοριτσάκι, συνομήλικο της Άννυ. Μόνο που τα δύο αυτά κοριτσάκια δεν θα συναντηθούν σε κάποια πλατεία ή παιδική χαρά, δεν θα παίξουν ποτέ μαζί. Μιλάμε για την 4χρονη Τάλα, το κοριτσάκι από τη Συρία που η ιστορία του είχε συγκινήσει το πανελλήνιο. Τον περασμένο Δεκέμβρη, το παιδί αυτό είχε μείνει πάνω από δέκα ώρες πλάι στον νεκρό πατέρα του, σε μια καλύβα στον Έβρο.
Ο 32χρονος πατέρας του κοριτσιού, το είχε μεταφέρει στους ώμους του, μέσα από το ποτάμι, με αποτέλεσμα το παιδί, όταν βρέθηκε, να είναι στεγνό, ενώ ο πατέρας του είχε αφήσει την τελευταία του πνοή από το κρύο, με το σώμα του μελανιασμένο από τη μέση και κάτω… Ο ιδιοκτήτης του χωραφιού βρήκε το παιδάκι πεινασμένο, ξεπαγιασμένο, φοβισμένο. Από τότε το ανέλαβε το «Χαμόγελο του Παιδιού». Στη φωτογραφία βλέπουμε την Τάλα λίγο μετά την ανεύρεσή της στον οικίσκο του Έβρου. Το σώμα της καλυμμένο με μια λευκή μάλλινη κουβέρτα και το βλέμμα της τρομαγμένο…
Όπως διαβάζουμε στην ηλεκτρονική έκδοση του «Έθνους», σήμερα το μεσημέρι η μητέρα του παιδιού έφτασε από τη Δαμασκό στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» στη Θεσσαλονίκη κι έσφιξε το παιδί στην αγκαλιά της.
Για την επανένωση της οικογένειας βοήθησαν η Διπλωματική αντιπροσωπεία της Παλαιστίνης στην Αθήνα και οι ελληνικές εισαγγελικές Αρχές που μεσολάβησαν για το ταξίδι της Σύριας, παλαιστινιακής καταγωγής, μητέρας μαζί με το τρίχρονο παιδί της, από τη Δαμασκό στη Θεσσαλονίκη.
Η γνωστοποίηση της άφιξης της μητέρας της, πυροδότησε στο παιδάκι μία απίστευτη χαρά λένε οι άνθρωποι από το «Χαμόγελο του Παιδιού».
Περιγράφοντας τις αντιδράσεις της, λένε πως η μικρή Τάλα σηκώθηκε το πρωί ενθουσιασμένη που θα έβλεπε τη μητέρα της, ντύθηκε, χτενίστηκε και ρωτούσε συνέχεια, «αν είναι όμορφη»…
Τις προηγούμενες δε ημέρες, που με μεσολάβηση του «Χαμόγελου του Παιδιού», μιλούσε με την μητέρα της μέσω Σκάιπ, έκλαιγε, ζητούσε «αγκαλιά».
Εκείνο όμως που επίσης συγκλονίζει, είναι ότι παρακαλούσε τη μητέρα της να μην έρθει με βάρκα, αλλά με αεροπλάνο για να είναι ασφαλής…
«Η συζήτησή τους, κάθε φορά, ήταν πόνος» είπε χαρακτηριστικά η Χάλα Αλμάσεν, εθελόντρια διερμηνέας στο «Χαμόγελο» η οποία βρισκόταν δίπλα στο κοριτσάκι καθ’ όλη τη διάρκεια διαμονής του στο Σπίτι του «Χαμόγελου», στον Φοίνικα Θεσσαλονίκης. Η αγωνία της Τάλα έλαβε τέλος, όταν συνάντησε σήμερα τη μαμά και τον μικρό της αδερφό στο αεροδρόμιο.
«Ήταν μια συνταρακτική επαφή. Δεν υπήρχαν λόγια, μόνο δάκρυα και χάδια» περιέγραψε τη συγκινητική στιγμή επανένωσης η εκπρόσωπος του «Χαμόγελου του Παιδιού», Βάσω Πετρίδου. Δίπλα στην οικογένεια ήταν και ο αδερφός του αδικοχαμένου πατέρα, ο οποίος βρίσκεται τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα και βοήθησε στον εντοπισμό της νύφης του.
«Η Τάλα είναι παιδί – σύμβολο ενός προσφυγικού ταξιδιού γιατί αποτελεί ένα παράδειγμα ευτυχούς κατάληξης απέναντι στις χιλιάδες περιπτώσεις παιδιών που τελικά χάνουν τη ζωή τους» είπε η κ. Πετρίδου.
Από την πλευρά του, ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της Διπλωματικής Αντιπροσωπείας της Παλαιστίνης στην Αθήνα τόνισε ότι «δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η συγκεκριμένη περίπτωση, είναι μία από τις πολλές που στον δρόμο της προσφυγιάς, αντιμετωπίζουν τον θάνατο και τον διωγμό» και δήλωσε ότι θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε η οικογένεια να παραμείνει προς το παρόν στην Ελλάδα.
Το «Χαμόγελο του Παιδιού», όπως άλλωστε είπε η κ. Πετρίδου, θα συνεχίσει να στηρίζει οικονομικά και ηθικά την οικογένεια, «για να μην απαξιώσουμε τη θυσία αυτού του πατέρα που τα έδωσε όλα γι’ αυτούς»…
Άσχημα χτύπησε η μοίρα την 4χρονη Τάλα. Όμως τώρα βρίσκει παρηγοριά στην αγκαλιά της μητέρας της. Την 4χρονη Άννυ, η μοίρα δεν τη χτύπησε απλώς: την έλιωσε, την έσβησε, την ατίμωσε. Και η προσβολή γίνεται διπλή καθώς ήρθε από το χέρι του ίδιου του πατέρα της.
Εκτός από τον ιμπεριαλισμό, λοιπόν, δεν υπάρχει μόνο η μοναξιά. Υπάρχει και η Τάλα, υπήρχε και η Άννυ. Υπάρχουν και τα χιλιάδες παιδιά που πνίγηκαν ή θα πνιγούν προσπαθώντας να περάσουν τη Μεσόγειο. Καλές οι αναλύσεις μας, όμως το χαμόγελο στο πρόσωπο της Τάλα είναι ακόμα καλύτερο -και μπράβο σε όσους φρόντισαν να ξαναγυρίσει αυτό το χαμόγελο και ας μην ξέρουμε πόσο θα κρατήσει και ας ξέρουμε ότι η Οδύσσεια δεκάδων χιλιάδων ξεριζωμένων παιδιών συνεχίζεται.