Άδειασε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Παναγούλη

Είπε το αυτονόητο αλλά καταδικάστηκε στη «δημοκρατία της προσωπικής άποψης». Ο λόγος για τον Στάθη Παναγούλη που σε μια από τις λαϊκότερες και πιο πηγαίες τοποθετήσεις που ακούστηκαν αυτές τις ημέρες στη Βουλή είπε πως το πολιτικό σύστημα του Μνημονίου έχει συγκεντρώσει το μίσος και την απέχθεια όλου του λαού. Τα λόγια που χρησιμοποίησε ήταν ως εξής:

«Να παρακαλάτε κύριοι και κυρίες που υπογράψατε τα μνημόνια, να περάσετε από ειδικό δικαστήριο. Αυτό σας εύχομαι κι εγώ προσωπικά, παρά να βρείτε ορισμένοι από εσάς το τέλος του πρεσβευτή των ΗΠΑ πριν λίγους μήνες στη Λιβύη».

Νωρίτερα, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε το σχέδιο της τρικομματικής κυβέρνησης «προϋπολογισμό της φτώχειας και της δυστυχίας, της ταπείνωσης και του εξευτελισμού του λαού μας». Για τη δε συγκυβέρνηση είπε πως πρόκειται για «ανίερες συμμαχίες, ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και μια μικρή μερίδα που επιμένει να παριστάνει με θράσος την Αριστερά», ενώ απευθυνόμενος στα κυβερνητικά έδρανα τόνισε πως «δεν είστε τίποτα άλλο από εκπρόσωποι κυβερνήσεων υποταγής στα διαπλεκόμενα συμφέροντα».

Η αναφορά του Στ. Παναγούλη πάντως στο λιντσάρισμα του πρεσβευτή των ΗΠΑ ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από την κυβέρνηση: «Για όσους δεν κατάλαβαν, τα όσα είπε ο κ. Παναγούλης δεν είναι απλά λεκτικές υπερβολές. Είναι κάτι πολύ σοβαρότερο: Ο φόβος να διαγράψει τον κ. Παναγούλη κάνει τον κ. Τσίπρα να προσθέσει και μια 13η συνιστώσα στον ΣΥΡΙΖΑ, αυτή που προωθεί εμφύλιο πόλεμο» ήταν η γραπτή ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου Σίμου Κεδίκογλου. Ο Γιάννης Στουρνάρας στην ομιλία του χαρακτήρισε την ομιλία Παναγούλη «γελοίες κραυγές περί λιντσαρισμάτων και ειδικών δικαστηρίων». «Αυτοί που έρχονται για να απειλήσουν τους υπουργούς της κυβέρνησης ότι θα οδηγηθούν στο ειδικό δικαστήριο όχι μόνο συμφωνούν με τη Χρυσή Αυγή αλλά φτάνουν στο σημείο να απειλούν τους λειτουργούς του κράτους με λιντσάρισμα» δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού Κώστας Τζαβάρας.

Τι έκανε κατόπιν τούτων η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ; Απομόνωσε τον βουλευτή και τον καταχώρησε στην κατηγορία …Λαφαζάνη ή με άλλα λόγια «ας τον να λέει, είναι οικτρή μειοψηφία και δεν εκφράζει κανένα». Επί λέξει στην ανακοίνωση του γραφείου Τύπου αναφέρεται: «Ούτε ως λεκτική υπερβολή δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά από τον ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ«! Γεγονός πάντως είναι ότι τουλάχιστον σε μια περίπτωση μέλους του σημερινού υπουργικού συμβουλίου, αυτή του Κωστή Χατζηδάκη, η εκτίμηση του Παναγούλη σχετικά με τις πιθανές αντιδράσεις του πλήθους έχει ήδη επαληθευτεί.

Ο ίδιος ο Στάθης Παναγούλης με ανακοίνωση του γραφείου του δήλωσε πως πρόκειται για «προσωπική άποψη» ενώ παρέθεσε αντί άλλου σχολίου ένα πλήρες αγωνιστικό του βιογραφικό, το οποίο και παραθέτουμε αυτούσιο.

Ο Στάθης Παναγούλης αμέσως μετά τη Χούντα, τον Ιούνιο του 1967 συνελήφθη, σε ηλικία 19 ετών και παρέμεινε στις φυλακές Αβέρωφ και Κορυδαλλού, ως τις 30 Αυγούστου 1967.

Αμέσως μετά την αποφυλάκιση του διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό. Έκτοτε και μέχρι την 11η Αυγούστου 1972 που συνελήφθη από τη Χούντα εισήλθε 12 φορές παράνομα στην Ελλάδα και συμμετείχε ως μέλος της οργάνωσης «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» στον αντιδικτατορικό αγώνα για την αποκατάσταση της ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ .

Στο διάστημα που βρισκόταν στο εξωτερικό συμμετείχε ενεργά εναντίον του φασισμού όχι μόνον για την Ελλάδα, αλλά και για την Ισπανία και την Πορτογαλία, όπου είχε ταξιδέψει πολλές φορές παράνομα για να βοηθήσει αγωνιστές ενάντια στις δικτατορίες του Φράνκο και του Σαλαζάρ. Για πολλούς μήνες, κατά διαστήματα βρίσκονταν σε αραβικές χώρες στο πλευρό των Παλαιστινίων ανταρτών.

Μετά τη σύλληψή του παρέμεινε στο κολαστήριο του ΕΑΤ-ΕΣΑ από την 11η Αυγούστου 1972 μέχρι την 1η Μαρτίου 1973, δηλαδή 200 μέρες ακριβώς ανακρινόμενος.

Καταδικάστηκε από τα στρατοδικεία της Χούντας σε πολυετείς φυλακίσεις. Την 1η Μάρτη 1973 μεταφέρθηκε στις στρατιωτικές φυλακές Μπογιατίου, όπου παρέμεινε 18 μήνες σε πλήρη απομόνωση. Τον Απρίλιο του 1974 μέχρι τη Μεταπολίτευση (24 Ιουλίου, του ιδίου έτους) εξορίστηκε στη Νήσο Γυάρο.

Ας μάθουν λοιπόν οι επικριτές του, πως ολόκληρη η οικογένεια Παναγούλη κατά τη διάρκεια της επταετούς τυραννίας ήταν στις πρώτες γραμμές του αγώνα. Ο αδελφός του Γεώργιος, υπολοχαγός των Δυνάμεων Καταδρομών (Λ.Ο.Κ.) εξαφανίστηκε κάτω από άγνωστες συνθήκες αρνούμενος να υπηρετήσει το καθεστώς της Χούντας. Η ιστορία του Αλέξανδρου είναι γνωστή σε όλους, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου κι έγινε σύμβολο του Αντιφασιστικού Αγώνα. Οι γονείς τους Βασίλης και Αθηνά συνελήφθησαν και κρατήθηκαν σε απομόνωση για πολλούς μήνες και αργότερα σε κατ’ οίκον περιορισμό (με αποτέλεσμα το Μάη του 1969, από τις κακουχίες να αποβιώσει ο πατέρας τους).

Ας απαντήσουν, οι επικριτές του Στάθη Παναγούλη, όσοι φυσικά ήταν ενήλικες, τι έκαναν οι ίδιοι ή οι οικογένειές τους εκείνη τη δύσκολη περίοδο για τον τόπο.

Μήπως, απολάμβαναν τη «Δημοκρατία της Χούντας»;.

Κατηγορήθηκε ο Στάθης Παναγούλης ότι κήρυξε χθες στη Βουλή, εμφύλιο πόλεμο. Τον εμφύλιο πόλεμο κήρυξαν μονομερώς οι δυνάμεις του Μνημονίου, οι οποίες οδήγησαν περίπου 3.000 συνανθρώπους μας στην αυτοχειρία.
Ας καταλάβουν οι επικριτές του, ότι ο Στάθης Παναγούλης ήταν, είναι και θα είναι ακούραστος αγωνιστής. Θα αγωνίζεται πάντοτε χωρίς ιδιοτέλεια για μια γνήσια Κοινοβουλευτική Δημοκρατία που θα βασίζεται στις ακλόνητες αρχές της Ελευθερίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.

Αυτά προς το παρόν.