Οι απολύσεις δεν είναι «ταμπού» για την Ριζοσπαστική Αριστερά της Κύπρου ;

Αιτία για να γραφτεί το εν λόγω κείμενο αποτέλεσε η ανακοίνωση των θέσεων της Επιτροπής για μια Ριζοσπαστική Αριστερή Συσπείρωση (ΕΡΑΣ) Κύπρου για μια σειρά «θέματα ταμπού» όπως αυτές αποτυπώνονται στο πλέον πρόσφατο δελτίο τύπου της που ανακοινώθηκε προσφάτως.    

(http://cyprusnews.eu/deltia-typou/708721).

 

 

Δεν μιλάμε για την  «κυβερνώσα αριστερά» του ΑΚΕΛ, το οποίο βρίσκεται σε μια μάλλον ανεπίστρεπτη πορεία πλήρους αστικοποίησης, αλλά για τις νέες κινήσεις που εμφανίζονται αριστερά του ΑΚΕΛ και που μιλάνε στο όνομα της «Ριζοσπαστικής Αριστεράς». Η Επιτροπή για μια Ριζοσπαστική Αριστερή Συσπείρωση (ΕΡΑΣ) αποτελεί ένα μετωπικό σχήμα στη Κύπρο, που υποτίθεται ότι τοποθετείται πιο αριστερά του ΑΚΕΛ.  Σε αυτή την κίνηση συμμετέχουν και κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ Κύπρου, χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι ταυτίζονται απόλυτα μαζί της.

του Πέτρου Κοσμά 

 

Η ΕΡΑΣ δεν αποτελεί εκλογικό σχήμα ενόψει προεδρικών εκλογών στις αρχές του 2013. Αν και για αυτό έγιναν κάποιες προσπάθειες. Μάταια όμως καθότι υπερίσχυσε η θέση της μη αυτόνομης καθόδου. Επίσης, υπερίσχυσε και η θέση της μη «κριτικής στήριξης» στον υποψήφιο του ΑΚΕΛ για την προεδρία της Δημοκρατίας της Κύπρου, Σταύρο Μαλά. Υπήρχε όμως μία μειοψηφία της τάξης του 25% που επιθυμούσε την «κριτική στήριξη» στον υποψήφιο του ΑΚΕΛ.

Στις θέσεις, όπως αυτές ανακοινώθηκαν στο εν λόγω δελτίο τύπου, αναγράφεται ότι στόχος της είναι να «αλλάξει τον άνθρωπο και την κοινωνία» και τοποθετείται για τα «θέματα ταμπού». Αρκετά από αυτά τα «θέματα αποτελούν θέσεις αρχών της αριστερής παράδοσης» ανά το παγκόσμιο. Δεν αποτελούν κάποια αριστερή παρθενογένεση της εν λόγω κίνησης. Πάντοτε η Αριστερά ήταν με τη μεριά των αδικημένων και των αδυνάτων.

Η ΕΡΑΣ στην συνέχεια εκφράζει και ορισμένες θέσεις που κινούνται ίσως και δεξιόστροφα από τις αντίστοιχες «ευαισθησίες» της ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη, όπως για παράδειγμα η υποστήριξη της στις απολύσεις «ανεπαρκών και αναποτελεσματικών δημοσίων υπαλλήλων» με αξιοκρατικά κριτήρια.  Πιο συγκεκριμένα:

«Ναι στην απόλυση ανεπαρκών και αναποτελεσματικών δημοσίων υπαλλήλων, στη βάση διαφανών, αξιοκρατικών και θεσμοθετημένων κριτηρίων και διαδικασιών επιλογής και αξιολόγησής τους.»

Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι στο δημόσιο υπάρχουν και προνομιούχοι διπλοθεσίτες που έχουν διοριστεί με πελατειακά κριτήρια. Ωστόσο μια Ριζοσπαστική Αριστερά δεν μπορεί να κάνει σημαία της τις απολύσεις με κριτήρια ελεύθερης αγοράς. Ειδικά όταν σε αυτούς τους προνομιούχους στηρίζεται ολόκληρη η προπαγάνδα του μνημονιακού στρατοπέδου για τη δικαιολόγηση αρχικά και νομιμοποίηση αργότερα των μαζικών απολύσεων στο όνομα δήθεν του «εξορθολογισμού». Μια κίνηση που μιλάει στο όνομα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, οφείλει τουλάχιστον να είναι διπλά και τριπλά προσεκτική στο πως χρησιμοποιεί το ιδεολογικό οπλοστάσιο του αντιπάλου.

Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, αμφίσημο μοιάζει και το «ΝΑΙ» της ΕΡΑΣ στην κατάργηση των επιδομάτων των υψηλόβαθμων αξιωματούχων και των επιδομάτων σε Ελληνοκύπριους πρόσφυγες με υψηλά εισοδήματα, προκειμένου το κονδύλι που θα εξοικονομηθεί θα χρησιμοποιηθεί για τη στήριξη του κράτους προνοίας.

Σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να προσπερνάς το θέμα της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής (κυρίως του χρηματοπιστωτικού τομέα) και να μην τολμάς να ψελλίσεις κουβέντα για τους φορολογικούς παραδείσους που δρούσαν τόσα χρόνια στη Κύπρο. Να καταπίνεις αμάσητο τον καταστροφικό ρόλο της ΕΕ και να καίγεσαι μόνο για την περικοπή επιδομάτων που –σωστή  ή λάθος δεν έχει καμία απολύτως σημασία- θα αξιοποιηθεί από τους «τροϊκανούς» που αλωνίζουν αυτό το διάστημα τη νήσο, και των ντόπιων συμμάχων τους, για την περικοπή επιδομάτων φτωχών εργαζομένων.

Σε πολιτικό επίπεδο οι υπόλοιπες προτάσεις του συγκεκριμένου δελτίου τύπου της ΕΡΑΣ κινούνται ανάμεσα στη ΔΗΜΑΡ και τη δεξιά τάση του Συνασπισμού. Σε επίπεδο κοινωνικών δικαιωμάτων οι θέσεις αυτές εν πολλοίς θυμίζουν αντίστοιχες αρκετών μεταμοντέρνων νεοφιλελεύθερων κομμάτων, όπως η Δημιουργία Ξανά… Που ιεραρχούν πολύ ψηλά την –σωστή μεν- κατάργηση των σεξουαλικών διακρίσεων και την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών και πολύ-πολύ-πολύ χαμηλά τα εργατικά δικαιώματα.

Σε κάθε περίπτωση το κείμενο αυτό της ΕΡΑΣ προκαλεί μια απογοήτευση αφού σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί κριτική από τα αριστερά στο κυπριακό πολιτικό κατεστημένο. Επίσης, δεν θυμίζει άλλα κείμενα που γράφτηκαν κατά το παρελθόν από την ΕΡΑΣ. Φυσικά «σπάει κάποια ταμπού» της κυπριακής κοινωνίας. Σε καμία περίπτωση όμως «δεν σπάει τα αυγά», προκειμένου να έρθει σε ρήξη με την κυρίαρχη αντίληψη και εξουσία της αστικής τάξης. Ακόμα και αν ληφθούν υπόψη όλες οι ιδιαιτερότητες του μωσαϊκού της κυπριακής κοινωνίας και της «υπαρκτής Αριστεράς» που έχει γνωρίσει ο κυπριακός λαός.

Από την άλλη μεριά -και αυτό αφορά τους φίλους από Ελλάδα που δεν είδαν με θετικό μάτι τις μεταμοντέρνες θέσεις της ΕΡΑΣ- θα πρέπει να τους συστηθεί να μελετήσουν σε βάθος την ιστορία των κοινωνικών κινημάτων της Κύπρου. Δεν μιλάνε όλοι με τους ίδιους κώδικες και όταν απευθύνεσαι σε ανθρώπους με διαφορετικές αντιλήψεις, σε μια σειρά από ζητήματα που εν πολλοίς θεωρούνται δεδομένα, ίσως θα πρέπει να είναι λίγο λιγότερο απόλυτοι και λίγο πιο διαλλακτικοί.

Διαβάστε τις θέσεις της ΕΡΑΣ αναλυτικά στο:

http://cyprusnews.eu/deltia-typou/708721

 

 

 

Απάντηση